بسم الله الرحمن الرحیم

من در استان گیلان زندگی می کنم، یعنی در بیست کیلومتری دریا، اما شاید باورتون نشه که من امسال تابستون اصلاً به دریا نرفتم، نه فکر نکنید، دریا رو دوست ندارم، اتفاقاً هم دریا رو دوست دارم، هم شنا رو، اما متاسفانه اینقدر آدمای... این دریا رو آلوده (با گناه) کردند که اصلاً نمی تونیم سمتش بریم.

(یه استادی رو از قم برای یه دوره آموزشی آورده بودند، به ما گفت رفتم دیروز تو شهرتون یه گشتی زدم، اینجا(تو رشت) چه خبره به اصطلاح بعضیا؛ پاریسه، ما هم از خجالت فقط سرمون آوردیم پایین)

باز میگم فکر نکنید ما باید این جاها رو بذاریم که فقط اون آدمای.... برن، نه کشور ما اسلامیه، اگه ماها استفاده نکنیم، اگه توی این کشور خودمون از طبیعت خدا بهره نبریم، پس کجا بریم!!

بذارید خاطره دیروز رو براتون تعریف کنم.

جاتون خالی دیروز  رفته بودیم قلعه رودخان ( یکی از روستاهای فومن در استان گیلان) ، نمی دونید چقدر قشنگه، حتماً باید ببینید، اصلاً نمیشه زیبای های اونجا رو توی عکس و فیلم گنجوند، چقدر این مسیر خود روستا تا اون قلعه رویایی هستش، من که واقعاً لذت بردم، خوب بگذرم هر چی بگم باز کم گفتم، اما چشمتون روز بد نبینه، بعضیا با یک وضعی، آدم شرمش میومد سرش رو بالا بیاره، حالا نه فقط گناه بدحجابی و موسیقی های آنچنانی، (آخه تو روز روشن توی کشور اسلامی، موسیقی حرام توی اون طبیعت قشنگ خدا)  ماها هم هستیم که یه سری گناهانی رو مرتکب میشیم که شاید اون کسایی که ظاهر بدی دارند مرتکب نشن.

همه اینا رو گفتم که بگم هر گناهی که انسان انجام میده، نه بر خود انسان بلکه بر تمام عالم هستی تاثیر بد میذاره، بنابراین خواهشاً طبیعت خدا رو با گناه آلوده نکنیم، البته هیچ وقت گناه نکنیم.

و هر گناه جدیدی که انسان مرتکب میشه، یه بلا و بیماری جدید اضافه میشه.

امام رضا (علیه السلام) می فرماید: «هرگاه بندگان، مرتکب گناهانی شوند که قبلاً انجام نمی داده اند، خداوند بلاهایی را برایشان پدید آورد که سابقه نداشته است.» (میزان الحکمه،ج4، ص1901)

امام علی (علیه السلام) می فرماید:«هرگاه گناهان آشکار شوند، برکت ها از میان می رود.» (غررالحکم، حکمت4030)

البته یه چیزی هم بگم تا یادم نرفته؛ با این حال ناشکری نکنیم که بگیم فقط یه سری با گناه آلوده کردند، نه یه سری جوون هم که حالا شاید ظاهراً بهشون بگن سوسول، دیدم دارند وضو می گیرند، واقعاً نمی دونید چقدر از دیدن این صحنه خوشحال شدم (حالا ببینید خدا و امام زمان –علیه السلام- چقدر خوشحال شدند)، بعدش هم باهم نماز جماعت برپا کردند. (البته نمی گم اشخاصی با چنین ظواهری نمازخون نیستند، نه از این خوشم اومد که توی چنین جایی به این صورت نماز خوندند.)