خوش آمد میگم، واسه اینکه رمضان نام خداست،

چون تو این ماه هر کی توبه کنه، خدا می بخشه،

چون این ماه کفاره گناهان بین دو ماه رمضانه،

درهای جهنم توی این ماه بسته میشه،

شیاطین به بند کشیده میشن،

شب های قدر داره،

قرآن، کلام خدا توی این ماه نازل شده،

ثواب خوبی ها توش دو برابره،

و اینکه آغازش رحمت و میانه اش بخشایش

و پایانش نجات (بندگان گنهکار) از آتش.

هر دم به گوشم می رسد آوای زنگ قافله

این قافله تا کربلا دیگر ندارد فاصله

یک زن میان محملی اندر غم و تاب و تب است

این زن صدایش آشناست

ای وای بر من زینب است...

ایام محرم تسلیت

بسم الله الرحمن الرحیم

بله غدیر گذشت اما یادمان نمی رود که عده ای فراموش کردند غدیر را، واقعه ی تاریخی به این عظمت را، یا اینکه به خاطر هر دلیلی وقایع این روز را به گونه ای دیگر تفسیر می کنند، من از این گروه می خواهم منصفانه قضاوت کنند و با رجوع به کتب خویش حقیقت این ماجرا را جستجو کنند.

ای کاش یکی از شما به این سوالات ما پاسخ دهد؛ که چگونه خلیفه اول می تواند خلیفه بعد از خود را تعیین نماید و انتخاب خلیفه دوم به عهده مردم نمی باشد، اما پیامبر خدا (که او هم از طرف خداوند مأمور بوده نه طبق خواسته خویش) نمی تواند جانشین خویش را انتخاب نماید و باید به عهده مردم انتخاب شود؟

آیا به نظر شما خلیفه اول بر نبی اکرم برتری دارد که وامصیبتاه؟

از این قبیل سوالات بسیار است که مجال آن نیست همه را بیان نمایم، شاید فرصتی پیش آید و به این بحث ادامه دهم.

من توصیه می کنم به برادران و خواهران مسلمانم که تحقیقی مفصل داشته باشند و حق را بجویند، حال اگر فرصت مطالعه تمام کتب را ندارند در مورد این موضوع و یک سری عقاید دیگر می توانند به کتاب شبهای پیشاور نوشته محمد سلطان الواعظین مراجعه کنند (البته به کتب اهل سنت استناد شده است).

غدیر کربلای عوام بود و کربلا  غدیر خواص، در غدیر با آن که بیعت گرفته شد جفا شد و در کربلا با آن که بیعت برداشته شد وفا شد.

بسم الله الرحمن الرحیم

اول سلام

گفتم اولین مطلبم رو در مورد امام زمان (علیه السلام) بنویسم؛

اسم وبلاگمو، آفتاب گذاشتم اما چشمم بارونی از نیومدنت ای امام غریب من،

 شاید حرفام تکراری باشه، اما  می نویسم، این که چرا دلمون واسه اماممون تنگ نمیشه، چرا دیگه سراغشو نمی گیریم، حواسمون به همه چی هست اما از یه مسئله مهم غافلیم، نمی دونم شمایی که می خونی تا حالا یه احساسی رو درک کردی، یه حس خیلی دردناک، که یه انسان کامل، واسطه فیض، رحمت محض، الان هست داره زندگی می کنه اونم تو عصر ما، اما کنار ما نیست ، درسته که مثل خورشید پشت ابر ازشون بهره می گیریم اما خودشو نمی بینیم، نوازششو احساس نمی کنیم، شایدم هیچ وقت تو عمرمون ....